Sosial təminat hüququ
Sosial təminat hüququ əmək qabiliyyətini tam və ya qismən itirmiş vətəndaşların maddi tələbatının ödənilməsi üçün onlara dövlət tərərfindən müvafiq müavinətlərin ödənilməsindən və təşkilati-hüquqi digər tədbirlərin həyata keçirilməsindən ibarətdir.
Sosial təminat hüququnu müstəqil hüquq sahəsi kimi xarakterizə edən əlamətlər aşağıdakılardan ibarətdir:
1) Bu qanunvericiliklə müəyyən edilmiş qaydalar və normalar üzrə sosial təminatın müvafiq növlərini səlahiyyətli dövlət orqanlarının əhaliyə təqdim etməsi
və pozulmuş hüquqların bərpası ilə bağlı yaranan ictimai münasibətlərin eynitipliyi;
2) Bu ictimai münasibətlərin tənzimlənməsinin xüsusi üsullarının qanunvericiliklə təsbit edilməsi, eyni zamanda həmin münasibətlərin bölüşdürücü xarakter
daşıması və onun xüsusi subyektlərinin olması;
3) Bu ictimai münasibətlərin müstəqil hüquq sahəsi kimi tənzimlənməsinə
cəmiyyətin tələbatının olması;
4) Cəmiyyətdə sosial ədaləti əks etdirən bu sahə üçün müvafiq sosial prinsiplərin olması;
5) Bu sahəvi təsisatın əlamətlərinə cavab verən hüquq normalarının həcminin kifayət qədər olması
Göstərilən bu əlamətlərə malik olan hüquq normalarının məcmusu müstəqil hüquq sahəsini – sosial təminat hüququnu əmələ gətirir.
Aşağıda göstərilən hallarda vətəndaşların sosial təminat hüququ müəyyənləşdirilir:
1.qanunla müəyyən edilmiş yaş həddinə çatdıqda;
2.xəstəliyi olduqda;
3.əlilliyi olduqda;
4.ailə başçısını itirdikdə;
5.əmək qabiliyyətini itirdikdə;
6.işsiz olduqda.
Qanunun 4. 1 maddasinə uygun olaraq əmək pensiyasının aşağıdakı növləri müəyyən edilir:
1.Yaşa görə əmək pensiyası;
2.Əlilliyə görə əmək pensiyası;
3.Ailə başçısını itirməyə görə əmək pensiyası;
Yaşa görə əmək pensiyası aşağıdakılardan ibarətdir:
1.Baza hissəsindən;
2.Sığorta hissəsindən;
3.Yığım hissəsindən.
Əlilliyə görə əmək pensiyası aşağıdakılardan ibarətdir:
1.Baza hissəsindən;
2.Sığorta hissəsindən;
3.Yığım hissəsindən.
Ailə başçısını itirməyə görə əmək pensiyası aşağıdakılardan ibarətdir:
1.Baza hissəsindən;
2.Sığorta hissəsindən.